Söyle karşıma çıkmasın bir daha

Zeynep Beşen
998

ŞİİR


26

TAKİPÇİ

Söyle karşıma çıkmasın bir daha

kızamıyorum,küsemiyorum.
öfkenemiyorum bile.
var bu işte bir terslik.
var bu işte bir hinlik
sanırsam ve sanıyorum ki ALLAH ı bilmek susmayı ögretiyor insana.
susmayı bildiriyor bana
ağlamak isyan sayılmasın ama..
yoksa bu boğaz ağrısının geçeceği yok!
bir yerim ağrıyor ama,her yerim hissediyor.
var bu işte bir terslik.
Allahım bu sefer,son sefer susmayı yetir bana.
canım bilmediğim bir türde ağrıyor.
demiştim sana benim kendime merhametim olmaz.
ciger dediğimi sana bıraktım.
seni gönül evimden sonsuza kadar çıkarmak zorunda bıraktın.
yani her nevi her şey senin sayende.
bende taş taşıdım..
çokta güzel bir anıt oldu.
artık ölene kadar kalbi kırılan taşlasın.
yiğidi öldürsem de hakkını da ayan etmem lazım.
yazdıklarıma baktım bunca zaman yazdıklarıma baktım.
üzüldüğüm bir şey yok.
Allahım onun elleri ateşdi,benim bileklerim yaralı.
bir şikayetim yok
hatta güzel bir şey onu düşünmeyeceğim artık.
onun bir düşüneni var,
hastamı iyimi,mutlumu,üzgünmü diye düşünmeyeceğim artık.
tüm haklarımı ihlal etti.
onu düşünemem artık.
mesala sesindeki tona bile karışmayacağım.
bir karışanı var.
adını mesala adını duamda bile anmayacağım.
onlar derim sen anlarsın.
bu senin anlamam her çığlığımı bastıyor.
bak ALLAH 'ım canımda ki yangını haykırmıyorum.
kemik namaz esnasında da kırılır.
ALLAH ım bu maç önden kaybedildi.
biraz sabır değil.tamı tamına bir serinlik istiyorum senden.
ayakkabı bağcığı değil.
sabaha çıkmamayı istiyorum.
çıkmaksak ne ala,çıkartırsan da hamd dan öteye sözüm yok sana.
ağır bir yelek ama giyildi bir kere.
hakkını vermem gerek.
adımı anmasın ne olur.
hala kapanmayan yaralarım mevcut.
sinemde bir hançer.
giderken çıkartmayı unuttu.
giderken gidiyorum demeyi unuttu.
bende severken onu unutayım,desemde kabul etme bunu.
anlamadığı şeyi sen biliyorsun.
söyle karşıma çıkmasın bir daha.
kendide biliyor gülemem bir daha.
ağlarım rezil olur.
benim göze aldığımı o alamaz.
adına leke sürmek istemem.
söyle karşıma çıkmasın bir daha..
elime el izini değdirdikten sonra.
ben karolduktan sonra.
unutmam ama sildim şanını...
kızamıyorum,küsemiyorum.
öfkenemiyorum bile.
var bu işte bir terslik.
söyle karşıma çıkmasın bir daha.
çıkarsa dayanamam,
uykuya yatırdığım aşkı uyandırmasını istemiyorum.
bırakıpta gitmek gibi bir huyu var.
ölemiyorsun,yaşıyorsun.
hissediyorsun sonsuzluğa kadar.
söyle karşıma çıkmasın bir daha.
ölemiyoruz ardından.
ona ağır gelmeyen el izini,
benim bünyem kaldıramıyor sorunum bu..
toprak değerse huzur bulurum anca...
artık kendide değil,toprak değerse huzur bulurum anca...
söyle ona ALLAH 'ım karşıma çıkmasın bir daha.
ALLAH'ım şükür ki varlığını biliyorum.
gitsin mutlu olsun.
mutluluktan çıkamasın.
üzülmesin üzülmesine katlanamıyoruz hala.
ve halamız hiç bitmeyecek galiba.
amin amin amin.
çünkü insan bir kere el tutar.
senden korunma talep ediyorum.

Zeynep Beşen
Kayıt Tarihi : 25.3.2014 02:29:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Zeynep Beşen