Herkesin gönlünde bin umut kurduğu,
Sana açılan ellere acılar sunan şehir,(İstanbul).
Beni de aldın.Umutlarımı yaktın binlercesi gibi.
Hiç ummmazdım sende umudun umutsuzluğu umduğunu.
Hiç bilemezdim sendeki gerçeklerin acılardan oluştuğunu.
Nereden bilirdim sende gecelerin doğan güneşe,sabaha küstüğünü.
Söyle İstanbul; onsuzluğamı? onunla olmama mı küstün?
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta