Niye gönlüm üzgünsün, başkalık var halinde,
Neşen gitmiş dert gelmiş, gülmüyor hiç yüzlerin,
Dalgın ve de durgunsun, kim var hayallerinde,
Söyle ey gönlüm söyle, neden dalgın gözlerin.
Vuslat’ mı düşündüğün, yolda bile giderken,
Ayak sürür gidersin, yolda bile yürürken,
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
