Söyle Döne Şiiri - Abbas Paksoy

Söyle Döne
Bal olmuş dudakların, yalayayım mı?
Açılmış goncaların, yolayım mı?
Söyle, birazda sende kalayım mı?
Senin gül bahçen, nasıl söyle Döne.

Yaz yağmuru gibi, yağdın başıma.
Böyle nereden çıktın, benim karşıma.
Düşürdün beni, kendinin peşine.
Ayşe’nin aşkını, neyleyeyim Döne.

Aşkımın sonu, sen mi olacaksın.
Ömrümce, koynumda mı, kalacaksın.
Yoksa, nicesi gibi solacaksın.
Solmak yakışmıyor, yüzüne Döne.

Geze geze, insanın sonu olur.
Böyle bir ihtiyara, kimler gelir.
Paksoy moruklaşınca, bekâr kalır.
Beni, yardan mahrum etme, sen Döne.