Hangi gece aydınlatır ruhunu,
Hangi gün yıldızlar saklanır sonsuzlukta.
Söyle bana,
Sessizlikle buluştun mu hiç
En tenha köşelerde.
Bensizken de benimle yaşamayı
Bildin mi mesela. Söyle bana,
Neydi sende yalnızlık
Yaşanmışlıkların ağırlığını hissederek
Başını bir ağaca yaslayıp
Fısıltılarla konuşmak mı kendinle
Yoksa,
Gözyaşlarının içine
Hapsetmek mi hasretleri.
Söyle bana,
Bilinmez diyarlara Yolcu ettin mi hiç düşlerini,
Parça parça dört bir yana
Savurdun mu her birini.
Söyle bana,
Her gün yavaş, yavaş
Yokluğumu bahane sayarak
Yitirdin mi bendeki seni.
Söylemeye dilim varmıyor fakat
Zamana yenik düşüp
Söküp attın mı senden beni.
Kayıt Tarihi : 5.9.2014 17:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gönül çoğu zaman sabreder, bu acılı dönem çoğu zaman da kadınlara düşer. Yine de umut tükenmemiştir.Karşı taraf ne zamana kadar ilgisiz kalacaktır!Oysa giden kendinden kaçmak için gitmiştir, geride bıraktığı kişiyle arasında uzunboylu bir anlaşmazlık olmasa da, ardında bıraktığı gözü yaşlı kimseyi çok sevse de... şiiriniz çok güzeldi.Hep düşünürüm şiirler mi böyle olaylardan esinlenir, yoksa şiiri yazdıran oluşumlar mıdır.Kutluyor, sevgilerimle muhabbet dolu selamlar gönderiyorum.
NOT:Giden bir selam gönderebilse kendini affettirebilecektir aslında. Yani ben öyle hissettim sevgiler...
TÜM YORUMLAR (2)