Çileler ve acılar, beni yaşımdan önce büyüten
Doğunca çöktü omzum, yürümeden emekleten
Tutun ahşap atı, yükü ağır yokuşta yıkılmasın
Yarab! Yalnız sen kaldır, başka kimse yıkmasın.
“Keşke” demenin keşmekeşliğini, herkes bilir,
Hayatımız boyunca da, milyonlarca “keşke” denir.
Gitmek mi, bitmek midir, can havliyle çırpınışım?
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta