Söyle Artık Şiiri - Ayşe Uç

Belki bir gün gitmek istersin uzaklara,
Bensiz, benim olmadığım diyarlara.
Ama asla fark edemezsin geride bıraktıklarını,
Yüzyıllarca yaşamış olsan da göremezsin inan
Bende açtığın o büyük yarayı…

Seni sevmek, seni anlatabilmek…
Benim için bilsen bunlar ne kadar değerli,
Ama anlayamazsın ki çünkü tatmadın bunu,
Çünkü sevilmek, senin için şımartılmak,
Öyle değil ama gerçekte…

Gerçekte sevmek, sevilmek, fedakâr olmak,
Birlikte ağlayıp birlikte gülmek,
Tek bir vücut olup, aynı kulvarda yürümek,
Bana seni sorma anlatmak çok güç;
Sen dünyamsın, güneşim, ayımsın,
Her şey sende gizlenmiş, sende hayat buluyor.

Yüreğim seninle yaşamaya başladı,
Yanında can vermek istiyor…
Şimdi darmadağın bir haldeyim,
Ya bir gün gidersen korkusu içindeyim
‘Bu kadar çok severken ya yalnız kalırsam’
Acısıyla kahrolmakta kalbim…

Her şey birbirine karıştı, sevgim yetmiyor,
Sevildiğimi de göreyim istiyorum…
Ne olur anla artık beni, dudaklarından dökülen;
Birkaç güzel söz duymak istiyorum…