Söyle Adamım Şiiri - Özlem Saba

İçeri ilk girdiğinde huzura dönüşen o kokun,
Hangi tütsülerin nağmeleriydi öyle
Sahi, neydi bizim hikayemizin adı
Üflediğin Pan flütte

Bahar süzülen son bir vals miydi bir gecede

Ve senden öncesi şuurumdan nasıl silinip gitti öylece
Yasak elma dedikleri şey neden bu kadar lezzetliydi
Hangi sevişme bu kadar meşru
Ve hangi Aşk bu kadar yasal olabilirdi

Zerre kadar yanmadı içim
Günahkâr da sayılmazdım

Yatağında akan su misali
Sanki evimdeyim

İnsan en çok evini özlermiş derler ayrılıklarda
Bil ki
Hiçbir gidiş yakmayacak bu kadar canımı
Bir kelebek tozu kadar silik ömrümde

Ayrılığın en sahih kıyılarında serilirken kadife yataklara
Söyle adamım
Nasıl vardı ellerin
Ellerimi bırakmaya

Özlem SABA