Söyle Şiiri - İrem Aslan

Söyle yağmur yağdıkça
sen de söyle ona
Kasımdı
senden çok ıslattı ya yanaklarımı
Konuş rüzgar
sahile savurdu de gözyaşlarını
Sen gördün gökyüzü
Arşa çıkan Agitlarimi
Kaç bahar daha hatırlatacak
umutla yaşadıklarımı

Çocukluk,
çocukluğum
gülümseyerek hatırladığım
Sen
minicik aklımda
hep köşe kapmaca oynadığım
Kalbim diregimdi
Sigindigim barinagin
Dünyamı geri ver
Yeter cehennemde yandigim

Soyle mahallem
Kaldırımlarım topragim!
Soyle çiçeğim
dualarla suladigim
Kac mevsim geçti
Kaçıncı yıl kaç asırım
Ölüm gelse de
Kapımdan gecmesin
Yüzüne benzeyen sifatlarin

Bir hazan düştü mevsime
Zamansız yalvardigin
Bekledigimde garlar boştu
Her seferde umutlandigim
Dogum günü
Yüreğine dokun tebrigim
Duvarda kuruyan yapraklarim
Bende sen'im kaybolurken
Söyle uzun yollar
Neydi ondan çekip aldığın?

Sevişirken ki masum
Dokunmaya kiyamazdin
Ellerimle yanaklarini sulardin
Degil ağlamak
uzulmeme kiyamazdin
Hatirla sevdiğim
Söyle eyy mazim
Soyle ona
Ben onu sevmezdim
Ona tapardim!