Herkesi dinledim de bir seni söyletemedim
Gülüşlerim korkularımın gölgesinde kaldı
Yine de güzeldi sana olan hasret sancılarım
Gece nöbetlerim vardı sabahları uykusuz
Bulanık nefes alışlarım hıçkırırken
Anla beni sen vardın Asya vardı
Ezberlerim vardı yaşama dâhil
Şimdi anlayamadığım kadar düşlemeye çalışıyorum
Koskoca belirsizlik karşımda duran
Meğer ne anlamsız kılmışım seni
Yanımda olduğun anlara mumlar yakıyorum
Ben eridikçe yanmaya devam eden mumlar
Bilsem ki geleceksin sakin bir sabah vakti
Yakmaz mıydım gemileri limanlar dolusu
Simdi sensiz saatlere isimler veriyorum
Bir sigara daha yaktım varsın ömrümden alsın
Zaten ne kaldı geriye senden
İçinde senin olmadığın yalnızca ben
Kayıt Tarihi : 10.5.2009 21:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!