Sessiz kasabada kar Şiiri - Dağlar Özügüç

Şu karşı dağlara bir bak
Zirvesi ağardı beklemekten
Vazgeçme ne olursa olsun sevmekten
Sende sevdiğine birşeyler söyle
Söyle işte şöyle güzel bir şeyler
Onu ne kadar sevdiğini söyle
İçinden geçeni anlatsan da yeter
Bir çiçek versen mesela
Boş yürekle yangının sönmez
O giderse bir daha da geri dönmez

Sen şu sessiz kasabanını
Karşı tepelerine yağan kar gibisin
Safsın temizsin berraksın
Seni gördüm de yağdım der gibisin
Konuş ona bir şeyler söyle
Sevmek yolunda çok cimrisin
Bilirim istesen iyi laf edersin
Aslında gözlerin çok şey anlatıyor
Ama bir gün bile isteneni vermezsin
Seni çok sevdim bir türlü demezsin

Anlaşılmaz biçimde inat edersin
Neden? kendinden bile gizlersin
Acı çektiğin hislerini sebepsiz söylemezsin
Bu sakladığın içten duygularını
Bari söylede herkes bilsin
Cezan neyse kesilsin
Bak bize neler çektik
Kara sevdamızla birlikte öldük
Onu günahıyla gömdüler
Biz ise azap için sürüldük