Soykırım Mevsimi Şiiri - Hasan Can

Kış yalnızlığın habercisidir,
Ve gelip çatar aniden,
Beyaz örtüye bürünür herşey,
Sokaklar sessizliğe tutsak olur.

Şarkılar susar dudaklarda,
Sevgiler buz tutar kumsallarda,
Güneş geleceği günü hep erteler,
Adeta savaşır kara bulutlar insanlarla.

Her evin merdiven altında,
Yoksul bir can yatar,
Bazısı sabaha şanslı çıkar,
Bazısı da kaderine yenik düşer.

Kış ne zaman geleceği belli olmayan,
Yer yüzündeki tüm hayalleri yerle bir eden,
Kısmen kıyamettir...

Kış yalnızlığın habercisidir,
Gelişi anidir...
Yeni bir hükümdar gibi oturur tahtına,
Kendi yasalarını koyar kimseye aldırmadan,
Ve mecburen uygular insanlar.

Kış yalnızlıktır,
acıdır...
hüzündür...
Kış bir yılın,
En büyük,
Soykırım mevsimidir...