Soykırım Şiiri - Emrah Güngör

Soykırımdan geçmiş düşlerimin son kalanları
Ellerinle tutuşmuş ve hayata tutunmuş gibi
Hazır seni sevmeye
Uçurumun kenarına gelmiş gibi korkuyorum
Çünkü bu kıvılcımın çıkaracağı yangını biliyorum
Ama bu kez kendim düşmekten değil
Seni itmekten korkuyorum
İnan öylesine donmuş ki yüreğim
Yanarak da olsa biraz ısınmak istiyorum
Olsun diyorum ne olacaksa olsun
Varsın dünya yürüsün üstüme
Ama diyorum ya işte
Gene uçurumun kenarında yürüyorum
Tek fark bu kez düşmekten değil
Seni çekmekten korkuyorum