Söykenim Şiiri - Sevinc Arzulu

Yavaş-yavaş sona yetir heyatım,
Payız,gülsüz xezanına söykenim.
Öz dilimde çağırılsın bayatım,
Allah,derdli ezanına söykenim.

Qelb qalanın qapıları qıfılda,
Ora düşen ebedilik ufuldar.
Gözüm sende,acı dilim pıçıldar:
-“Üreyinin ezabına söykenim”.

Yaralarım ağı deyib sızıldar,
Su sepersen ocaq kimi cızıldar.
Dünyanın son duracağı qızıldan,
Nece mermer mezarına söykenim,
Ebedilik güzarına söykenim.