Soygun Şiiri - Cemil Aygen

Hiç bir şeyim Kalmadı
Her şeyimi çaldırdım
Bir namusum dürüstlüğüm vardı
Oda kendimde kaldı
Kimseyi inandıramadım

Hayatın her yolunda her yanımda vardın
Neler görmedim ki içinde zamanın
En temizinden en kötüsüne kadar
Tanıyıp tanımadığım her kimsesine kadar
Ortada bir yanlışlık var...ama
Ben anlayamadım
Nedir o ruhu kadın kendi erkek olanlar
Nedir o kadın olup ta erkeksi yaşayanlar
Ağaçtaki meyvelerde
Topraktaki karıncalarda
Tanıdık tanımadık tüm mahlukatta
Bir acayiplik bir sapıtma var
Her şeyin sonu da başı da bu değil
Ama düşünce bozukluklarının da
Belirli durakları var
O duraklarda bozulan mı düzelen mi var
Hiç anlamıyorum insanlar
Bir düzgünlüğüm benim var sanıyordum
O duraklarda çarpılıp yok olmuş gitmişim
Dürüstlüğümle zamana kurban olmuş yenilmişim
Duydunuz mu beni biraz tanıyanlar
Kına yakın şimdi...Dünyayı koruyanlar...