Soygaz Anatomisi Şiiri - Dilşah Aytekin ...

Papatyadan taçların ruhu gibi bir yanım,
biraz hüzünlü biraz mağrur ve bir okadar kenetli benzerlerine..oysa takılana kadar bir saça o kadar da özgür..
her gün bitimlerindeki o ağır ağrı..
ve kademeli olarak soygaz anatomini altüst eden keyfekeder quest kokteyl etkisi..
şaçmalamalamalarım beynime bıraktığı
ağır hiperaktif depdebenin maglubu olmaktan ötürüdür ki
dolayı budur olayın,
yılgın ve bir okadar yorgun
kıyıya bıraktığım yumurtalarımın
hangisi döner geri bilmemekle birlikte okyanusa dönme vaktidir..
dolunaysa ufukta beklemekte...
bi çare denizde kendini seyretmekle
o kadar meşgul ve bir okadar narsist ki
lacilerini çekmiş..
solungaç solunumu yaptığı sanmakta yıllardır..
kendi aynası sandığı
bu okyanusun altındaki hayali bilinç deki sırları ki
o halen o sır rı bir aynasal terim olduğunu sanmakla birlikte:
yeni tsunamiler ve gelgitler
şarkılar söylemekte krallarına
bırak oyle bılsın kral,
cıplak yıllardır ve bır okadar
kendi sanmakta
bahşedilmiş bir ışığın
sınırlı yansıyışlarını o da hoş ya
yoksa nasıl son bulur bu yalnız acı
bu okyanusa varışın kör menziline adanmış,
bir ömrün
geri dönüş güzehahını tamamlayan
karşı konulmaz bir dilbigisi yanlışı
saçmalamalarımın averajını hesaplamaya fırsat bırakmadan
ben kaçar okyanusuna
sinapslarımda şiddetli bir ağrı,
kumlar ılık ruhum daha da
ve bir gülümseme benden kıyılarınıza
küçük bir midyenin dokunulmamış koynuna emanet
hadi ben kaçar
gün ce
gün de
gün e
kalın...