Soyadımı Bile Soyunmuştum Sana

Seni sevdiğim zamanlarda annelerin hüznü
Ekmek karnelerindeki notların düşüklüğüydü

Ben ise yoksulluğuna bile razı olarak geldim
Sadece yokluğunu ve ihanetini istemedim

Bendeki bu teslimiyete adanmışlık
Kuzu can derdinde bir aşkın hikâyesiydi
Bir kasabın satır aralarına düşen
Düştüğü her düşte kanayan
Yine de seven,
Düşünmeden…

Üflemesine diken diken olduğum
Giyinmek için soyadımı soyunduğum
Dokunmaya kıyamadığım kıy/afetimdin

Tenime dokunuşlarla attığın imzalarda
Tüm sevmelerden yana borçluydun bana
İşten eve dönmelerindi ipoteğin

Akşamları mütemadiyen sevmelere medet
İçimin can kenarında oturmuş beklerdim seni
Sen ise iş yerinde mesailerde;
Başka kollarda…

B(aşk) a kaçar yolu yokmuş gibi aşka
İlk ihanette zengin/e kalkışı yapacak kadar
Adamlığına bile misafirmişsin aslında

Geç de olsa anladım;
Sadakatsiz olmamak b(aşk) a
Sadakatsizliği bilmemek b(aşk) a
Bu güne kadarki tüm sadakatin
İhanetin karşına çıkmamasıymış

Sanma ki anılarımda sevgiyle varsın
Başlarda yere göğe sığmayan aşklar
Bitişinde yerin dibine sığarlar elbet

Pişmiş aş(k) a su katan ESKİ EŞ!
Dünya ahiret gözyaşımsın artık
Dünya ahiret acım…