Sovyet Gülüm
Kırık bir kalbi kim sustura bilir
Aşk saklanmış pencerenin ardına…
Ve devrimler
Hep sosyalist bir kavganın umududur…
- Sovyet Gülüm
Sovyet gülüm benim
Kızıl toprak bakışlım
Olduğun yerde olmak
Bulunduğun safta
Durduğun yerde
Bizim tarafta olmak…
Tedirgin kalmak
Ayaz olmak, üşümek, düşünmek
Yaşamak demek
Sibirya kadar ucuz olmak…
Ve bir öyküdür kavgalarımız
Birer şiir
Birer güneş insanlığın aklının tavan arasında ki karanlığı aydınlatan
Ama ağladık, sustu, soldu çiçeklerimiz
93’den bu güne
Oysa sevdim mi vatan gibi severim…
Sovyet gülüm benim…
İntiharlar, ölüleri doğurmaz ki
Ölüler intiharları doğurur
Kasvet, kavga, öfke derken
Yol durur, kervan durur
Ha babam ben durur
Giydirip bedenlerimize esmer bir kısrağın öfkesini
Ve
Yıkılır Leningrad’a insanın ben büyük abidesi…
Sen 93
Kumpaslar, dalkavuklar
Satılmış bedenlerini sürüp insanlılık ahırına
Vurdular…
Gözyaşı, ter ve kan
Orak, çark ve çekiç ile
Doğurduğumuz…
Ay yüzlü bebeğimizi…
Ve
İnsanlığım mermerden mezar taşıdır
Sovyet gülüm…
Dipdiri ayakta duruyor kızıl meydanımız…
Ve
Göğsümüzde ki inanç…
Yeniden yakacak insanlığın onurun ateşini…
Murat Gevrek
Murat GevrekKayıt Tarihi : 21.8.2007 19:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ölüler intiharları doğurur
Orak, çark ve çekiç ile
Doğurduğumuz…
Ay yüzlü bebeğimizi…
Göğsümüzde ki inanç…
Yeniden yakacak insanlığın onurun ateşini…
bunlar şiirin en beğendiğim bölümleri
izninizle devrimci bir yürekle yazılmış birşeyler karalayayım
ülkem kelebek
yırtıp yangınlar kozasını
şavkıyıp rengarenk
bir gün mutlak uçacak özgürlüğe
kanunlar el verdiğince değil
hani diyor ya ahmed arif
'sen genç
sevdan ölünecek kadar güzel
kanunu yapanlar ihtiyar'
ve birde şiir
Aynı Sevda İçinde
Ey! Nazlım.
Seni sevmek dururdu yüreğimin kepezinde.
Seni tanımak, aşkı tanımaktı.
Kızgın toprağın üstünde.
Tohum serpen elde.
Başakların sancılı rüzgarla dansıydın.
Ateşlerin ortasında yana yakıla bir yürüyüş.
Koparılan ateşin en kor tarafı.
Ey! Gülüm.
Halkım gibi sevdiğim.
Seni tanımak, atılmaktı kavgalara.
Zorluk bilincine inat, parçalanmaktı atomlarımıza dek.
Sarılmaktı mücadeleye.
En zor tarafından kavramaktı sevdayı.
Tırnağını geçirip kavganın sırtına.
Düşünüp, anlamaktı ve geri dönmemek üzere atmaktı adımı.
Seni sevmek nazlım.
Eylemlerin koynunda sığınak.
Güzelliğinde direniş yumrukları.
Gözlerinde eylemin bilinciyle.
Sempatizanı olup halkın.
Sığdıramayıp da sevdayı bu yüreğe.
İşlerken ilmik, ilmik kavgamızı düşünce kıvılcımları.
Halkın bağrında ve bayrağında; bir ıtırlı çiçek gibi partizan olmaktı.
bunlar da bendendi
yüreğinizdeki devrim ateşi hiç sönmesin
sağlıcakla kal yoldaş
Düşleriniz sizi neden sarsar?
Ne sevdalar, ne sevdalılar geçti dünyamızdan,
Yıkılmayan imparatorluklar mı kaldı geride?
O bir ülküdür insanın içinde taaa derinde
Silinir mi içimize gerçekten iz bırakıp yer eden?
Kutluyorum.. Başarılarınızın devamı.. Renkler ve Yaşam.
TÜM YORUMLAR (2)