Ağır bir gam taşıyor şehir,
Yurda girebileceğim son saat onbir,
Karanlık sokakta, tente altına sığınıyorum.
Dizlerimin bağını çözüyor soğuk.
Bir sigara yakıyorum,
İki, üç, dört, beş, altı,
Bilmiyorum, ne haltlar yiyorum.
Bir fırt daha! "Bu bitti."
Yenisini yakıyorum.
Bir tabela: "Cengiz Aytmatov Bulvarı"
Bu isim, düşündürüyor beni.
İkidir de telefona bakıyorum,
Beş, on, onbeş, yirmi.
Az dakika kalmış, koşuyorum.
Küçük su göletlerine, çamurlara batıyorum.
Kafamda yeni kitaplarımın sıraları,
Dilimde aykırı fikirlerim,
Düzeltemediğim esenliğimi,
Aforizmayla, şiirle kusuyorum.
Açık bir alana geliyorum,
Sekiz, dokuz, on, onbir...
Yetişirim diyorum.
Soğuğa soğuk katıyor bu Sovyet binaları,
Yoğun bir kasvet kokuyor şehir,
Düşüncelerim yükseliyor, titriyorum.
Yurda giriyorum, sekiz kişilik odaya.
Yalnızım, yorgunum, bıkmışım,
Uyumayı seçiyorum.
Çepni Serhat ÖZTÜRK
22:01
Trabzon
26.07.2022
Kayıt Tarihi : 26.7.2022 23:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!