Sövüldüm dövüldüm Şiiri - Muhammet Karaman

kim olduğunu bilmeden güldüm senin yüzüne
menekşe kokunu taşıdım omuzlarımda
son yağmurdan önce
yerler gördüm yüzler gördüm acılar gördüm
utanmadım hüngür hüngür ağladım
bulmasını öğrendim vermesini öğrendim
gitmesini bir türlü öğrenemedim
kovuldum siktir edildim
eğildim kahroldum
kolay değildi unutmak
gidemedim
sövüldüm dövüldüm
özlemlerime saydım
benden olanlara yordum
gitmedim
her şeyi bırakırdım
yavrularımı bırakıp gidemedim