Tamda susmayı öğrenmişken
Bir çıkrık sesiyle başa dönersin.
Miyadına dolmuş onca kedere
Günde yüz defa küfür edersin.
Haklılık aranmaz tevekkülde
Haklıdır susmak, dili ezersin
Tarına mum olmuş elbet bitecek
Tar'ada söversin mum'ada söversin.
Bir yan sevgiden başı dönenler
Bir yanda hayatla dövüşüp ölen
Ortada bir şaşkın ben gibiler
O yana söversin bu yana söversin.
Kayıt Tarihi : 19.4.2014 22:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Altan İlhan Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/04/19/soversin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!