Şovalye... Şiiri - Yusuf Ziya Leblebici

Sen eşek üstünde bir şovalye,
bense bir karıncayım
bir devenin hörgücünde.
İster mızrak at, ister kılıç salla
vuramazsın, göremezsin beni
bense, bir bir çizerim senin portreni...

İster Don Kişot'u çağır yardıma
ister Nasrettin Hoca'yı!
Ben, ne değirmeni düşman sayar
ne de gölde maya çalarım.
Ne eşeğe bile yukardan bakar
ne de ağaçta balık tutarım...

Köşe olsan da köşe başlarında
aş pişirsen de birilerinin yağcılığında
evinde, caddede, aynalarda
bir halk olurum, çıkarım karşına...

Eğer ki, insanlığa soyunursan
kendini satmayıp yeşil dolarlara
seninle hasta, seninle savaşta
ben olurum, biz oluruz
hemen yanında, yanıbaşında...