Ruhum! Antakya’ya gidelim seninle biz
Daracık sokaklarında, önce sen, sonra ben geçelim.
Naz yapma be canım, gözlerimi vereyim sana
Bakasın diye şöyle bir, Habib Neccar’a.
Depremlerin sağ’nakların memleketidir
İyice bak gözlerimle, göresin Bab-ı Hadid’i
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta