Çivisi çıkan yuvarlakta kimlik kazandığım kara parçasında,
tüm arayışlar, düne bakışlar geliyor tampon tampona.
İnsanın insana, insanın hayvana bekleyeceği sevgi koşuyor kıtlığa
ama yine ekonomi yine enflasyon duruyor başlıklarda.
Kimse çıkarmıyor bir selamın samimiyetinin yüzdelik azalışını.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta