Bana dokun,
Okşa saçlarımdan anne...
Buna çok ihtiyacım var inan...
Hani çocukken yatağıma süt getirirdin ya
Yine yap anne
Bana bir süt ısıt
Isınsın buz kesmiş yüreğim
Donuyorum...
Ben hiç ısınmadım ki...
Tut ellerimden anne,
Minicikmiş gibi hisset
Öp onları bebekliğimdeki gibi
Bana masallar anlat
Uyut beni dizlerinde,
Ninniler söyle anne...
Büyüklerin söylediklerinden olmasın...
Sadece senin masallarına inanırım
Sadece sana annem...
Ben hiç büyümedim ki...
Çocukken sümüklü çocukların taşlarından korurdun ya
Göğüs gererdin ya hani bir anne iç güdüsüyle beni...
Sen yokken;
İki kaşımın arasından yediğim sekiz dikişli taş kesiği
Hala canımı acıtıyor anne
Tut ellerimi hiç bırakma...
Beni şimdi koru asıl,
Büyük kompradorlardan ve onun itlerinden...
Sahi sen bilmiyorsun
Ne darbeler yiyorum
Ne mücadeleler veriyorum yaşama tutunmak için
Kazandığımı veriyorum yetiremiyorum bu çakallara,
Bu sömürücü kapitalist düzene gücüm yetmiyor
Yetmiyor annem...
Ben bozuk düzenin işçi – memur kölesiyim...
Neden annem neden
Beni bu keşmekeşlikler içerisindeki bir ülkede dünyaya getirdin...
Hiç mi düşünmedin babamdan rahmine alırken beni
Büyütürken zorluklarla karnında bu bedeni...
Salarken haramilerin arasına
Küçücük bebeğini
Hiç mi yüreğin sızlamadı...
Okul yolunda yediğim
Halen canımı çok yakan
bir kardeş kurşunu izi var sol yanımda
bunu da bilmiyorsun değil mi...
Niye kızıyorum ki sana nerden bileceksin ki...
Sırtlanların pususunda beklenen bir av olduğumu...
Düş peşime annem
Düş peşime
Bu haramilerin sofralarını dar etmeye
Bu ülkenin aydınlığı,
Fakirin de yaşam hakkı için annem
Gerekirse benimle ölmeye yürü...
Biz çarpık düzene karşı çıkan militan olalım...
Sen gelirsen,
Çoğalırız annem...
Haydi;
Kaneviçene
Hayalde olsa
Mavi bir gökyüzü,
Onun üzerine bir güneş
Ve beyaz bir gelinlik
İşle annem...
Tuvale;
Yare hasret gülen kız çocukları
Evliliğin maddi bunalımı altında ümitlenen delikanlıları
Borçlar altında ezilen namusluları
Başı yukarıda gezerken çiz...
Sen inanarak çiz bunları
Ve düş peşime anne
Hemen şimdi
Yarın çok geç olmadan
Kıralım kapitalizmin acımasız çarkını...
Bu çizgileri mıh gibi çakalım
Çalışmadan saltanat kuranların alınlarının ortasına...
Sence biz ezilenlerin umudu
sosyalist bir ülke olabilir miyiz anne...
(Anne demek halk demek
Seni sevmek annem vatanı sevmek)
Kazım DOĞAN
01.08.2010
Kayıt Tarihi : 2.8.2010 09:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ülkem kapitalizmin çarkları altında ezilmekte tek kurtuluş yolu ise ezilenlerin en iyi yönetim sistemi Sosyalizm...
bunca erdem ve
elimizde avucumuzda bugün
garabet senfonisi
üç otuz paraya sattıklarının adını zaten koymuşsun dostum
Vatan demek anne demek benim gözümde de..
Sevgimle.
emryalizimin oyuncağı ettiler....yüreğe sağlık demekten ve yüreğimin acısına engel olamamaktan susuyorum.....tebrik ederim bu şiirinizi yazan kaleminizi kazım bey
Neden annem neden
Beni bu keşmekeşlikler içerisindeki bir ülkede dünyaya getirdin...
Hiç mi düşünmedin babamdan rahmine alırken beni
Büyütürken zorluklarla karnında bu bedeni...
Salarken haramilerin arasına
Küçücük bebeğini
Hiç mi yüreğin sızlamadı...
Okul yolunda yediğim
Halen canımı çok yakan
bir kardeş kurşunu izi var sol yanımda
bunu da bilmiyorsun değil mi...
Niye kızıyorum ki sana nerden bileceksin ki...
Sırtlanların pususunda beklenen bir av olduğumu...
AHHH HOCAM NE SEBEP OLURSA OLSUN ANALARIMIZA YAKINIRIZ DEĞİLMİ,CANLI DA OLSA CANSIZDA,ONUN NE SUÇU VAR BU DÜNYAYA GETİRİRKEN ,BÜTÜN BU SOYSUZLUKLARIN EVLADINA YAPILABİLECEĞİNİ BİSEYDİ HİÇ SANA BANA EZİYET ETMEMİZ İÇİN DOĞURUMUYDU ACABA,BİLSEYDİ DÜNYAYA GETİRİRMİYDİ,BİNBİR UMUTLARLA BÜYÜTTÜ,BİLSEYDİ BIRAKRMIYDI BU DÜNYA YA SENİ BENİ,ONU,ONLARI NE YAZIKKI YATIKLARI YERDE BİLE RAHAT DEĞİLLER EVLATLARIMIZ NELERLE MÜCADELE EDİYORLAR DİYE.YÜREĞİNİZE SAĞLIK,ELİ ÖPÜLESİ ANALARIMIZIN İÇİ RAHAT ETSİN,BU DÜZEN DEĞİŞECEK BİR GÜN ONLARDA RAHAT EDECEKLER YATTIKLARI YERDEN.SAĞLUN VAR OLUN DİLE GETİREN KALEMİNİZE BİNLERCE TEŞEKKÜRLER.
selamlarımla
TÜM YORUMLAR (12)