beni var eden
çıplaklığımı gizleyen dallarım...;
halkım ve
benliğim
için
düşünmeliyim
üretmeliyim
ekerek inancımı
daha
daha fazla...
yeterli değil
günün koşullarında bu verim
(çocuklarım aç yatıyor)
kesintisiz yağmalıyım
çağlayarak
ömür yemesi için:
ben deyim ıslanmayan yerin
siz deyin ruhsuz bedenin
dargınlığın
yalnızlığın
soysuzlaştırılmaya çalışılanın
(30.10.03)
f tipi hapishane EDİRNE
Kayıt Tarihi : 3.11.2005 11:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kaygılarını as duvarlarına gecenin.
Salınsın uçurtmaların uçurumlarda.
Bakışı nabzımda vuran dost,
Çık çıkabildiğin yere dek!
Sesini sesime katan dost,
Git gidebildiğin yere dek!
TÜM YORUMLAR (1)