Sosyal Şiirler Emekçinin Şiiri 1

BİN YILIN ŞİİRİ

Vakit geceyarısı bir akşam lisesinde ansızın verilen baskın ve yapılan tevkifatın hikayesidir:

Yıl 1990
Bir gece vakti
Aylardan Nisan mı Mayıs mı
Bilmem hangi zamandı
Zamansız bir zaman
Zifiri duman
Duman ki ne duman

Etraf serapa sis
Göz gözü görmüyor
Ayak bastıgı yeri
Toprak batıyor saça
Ve bilmen kimin canı
Bilmem kimin elinde
Kaça alınır
Satılır kaça

İşte böyle bir dehşet vakti
Sabahın erken
Evden dönerken
Pür telaş ayrılıp
Koş babam koş
Çalış babam çalış
Akşama kadar
Sanki gidilecek yol var
Ta Şam'a kadar
Anandan içtiğin süt
Burnundan gelene kadar
Yediğin yemek arkana gider

Ahhh bu makine sesleri
Tıngır tıngır trak tak tak tak
Takırrrt
Ve sonra kalın enseli
Suratı asık kolları kasık
Havuç burunlu nemrut yanaklı
Adaaam
Şey yani şu bizim patron
Matbaacı şu meşhur Babıal'ide
Adı Hacı'ya çıkmış bir nadide (İ) iken
Bir dakika dur durak yok
Biz böyle hürriyetten mahrum
Mahkumuz esarete
Gün 12 saat çalış babam çalış
Havasız susuz güneşsiz
Yaşamaya
Ve bir çulsuz gibi her hangi bir yerde
Rasgele bir kurşunla serilip yere
Ölmeye alışmışken
O mahut patron bakışı bir kara
Zavallık bir maskara
İken onu biz ince ve zayıf
Kaburga kemiklerimiz ve daha nice zırt pırtlarımızla
Yedirmiş içirmiş palazlandırmışız
Ve o emsalsiz gayret ve binbir minnet içinde
O bizi gün 24 saat 48 olsa 48 ini birden kendisine vermemizi
Yoksa acından gebermemizi ister
İster ha mal onun değimli mülk onun can mı
Onun topu kaça alınır satılır kaça
Ne Gogol'u okur ne 'Ölü Canlar'ı bilir
O canlı kanlı insanları bilir
Ona canlı kanlı insanlar gerek
Her biri taşı sıksa suyunu çıkaracak civanlar gerek
O hepsinin topunu beş kuruşa satın almış
Cigeri beş para etmez bir adam olarak
Ve de eski bi limon gibi ortasından ikiye kesip
Suyunu sıkmış
Posasını bir işe yaramaz diye fırlatıp atmıştır