Oluru varsa olurdu.
Eski çağlardan gelen
İkna edici bir öğreti ile büyüdük.
İsyanlar suçluluk olarak birikirken gırtlağımızda.
Öksürük diyen doktorun diplomasını sorguladık.
Biz biliyorduk, üşütmediğimizi.
İçimizde ah’tan ağaçlar büyüttük.
Kendimizi yeniden doğururken kalp kanallarımızdan
Bizim neslin kervanı çoktan kaldırdığını gördük.
Şimdi, kimin suçu bu geç kalmışlık hissi?
Kader miydi?
Acziyet miydi?
Herkes büyürken biz niye eridik? 23.00 4.4.19
#yazargibiyim
Kayıt Tarihi : 4.4.2019 23:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Soruyorum, kimileri anlamak için günlerini gecelerini verirken kimileri nasıl oluyor da anlama çabasına girmeden tökezlemeden yürüyüp gidiyor?
beğeniyle okudum
TÜM YORUMLAR (1)