Ey içinde güneş doğmayan, aya küsmüş
Sen ki dünyadan habersiz kendinden ola
her vakti ikrar ile şerhini saklamayan
Sen ki istibdat ile vatanı kime satarsın?
Bu ne revadır hak’tan külli karanlık
Ecdadımın toprağına değmesin nahak
Cüret edip kalbine gelen şu beladan
Şimşek gibi çekilecek her sathı vatanın
Ruhu ayaklanır, silkelenir ancak!
Ölmüş anam, dirliği ruhumun ecdadım ıssız
ateş ve şarapnel ile düştüğü topraktan,
uzansa bir an, ıssız mezarlarına şad olsun!
Yer yarılacak ve sessizce
içimden çekilecek varlığı ruhumun.
Soruyor insan!
Ölse şimdi, şu an, mezar kaç para?
Kayıt Tarihi : 20.12.2015 17:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Altan İlhan Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/12/20/soruyor-insan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!