Defalarca aynı soruyu sorup durdum kendime,
Yalnızlıkmıdır insanı baştan sona bitiren.
Yoksa insanmıdır sonuna kadar yalnızlığa kitlenen.
Hesapsız, kitapsız sevdalarla ümitlenen.
Çok geçmedi sorunun cevabını buldum, zannettim,
Farketmeden kendimi zifiri karanlığa hapsettim.
Alsancak garı'na devrildiler
Gece garın saati bela çiçeği
Hiçbir şeyin farkında değildiler
Kalleş bir titreme aldı erkeği
Elleri yırtılmıştı kelepçeliydiler
Çantasını karısı taşıyordu
Devamını Oku
Gece garın saati bela çiçeği
Hiçbir şeyin farkında değildiler
Kalleş bir titreme aldı erkeği
Elleri yırtılmıştı kelepçeliydiler
Çantasını karısı taşıyordu
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta