Defalarca aynı soruyu sorup durdum kendime,
Yalnızlıkmıdır insanı baştan sona bitiren.
Yoksa insanmıdır sonuna kadar yalnızlığa kitlenen.
Hesapsız, kitapsız sevdalarla ümitlenen.
Çok geçmedi sorunun cevabını buldum, zannettim,
Farketmeden kendimi zifiri karanlığa hapsettim.
Güven Gürdap
Güven GürdapKayıt Tarihi : 2.7.2017 21:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!