Sorun Sende Değil, Durduğun Yerde

Neyi kaybettin ki kazanasın zamanla
Avuçlarından akıyor soğuk kumsal
Dokunuyor ellerine düşerken tane tane deniz
Ve sürüklüyor seni peşinden dalgalar

Kime dayadığından değil omuzlarını
Sorun sahibinde omuzlarının
Sahibinde gülüşlerinin
Özgür mevcudiyetinle yalnızlığının.

Farklı detayları ayak izlerinin
Takip etmekten yorulan dizlerimin
Ve her seferinde artan
Varlığının da yeri, yokluğun gibi

Her defa kaçarken uzağa
Sürükleyebildiğin kadar alışkın bedenini
Unutmuyor musun bir şeyi?
Kendini...