Sorun Beyler Şiiri - Aygün Esirci

Rezillerin vezirliği ne zaman başlamıştı?
İnsanların ar damarı nasıl da çatlamıştı?
O mülayim kalpler ne zaman taşlaşmıştı?

Sorun beyler sorun, bunları kendinize
Belki bir basamak olur yükselmiş nefsinize

Memleketin saatleri söyle ne zaman durdu?
Dost, dostu arkasından söyle ne zaman vurdu?
Ecdad, böyle mi bıraktı bize yurdu?

Sorun beyler sorun, hatta her nefeste
Yoksa kurtuluş zor bu çelik kafeste

Sofralardan bereket söyle ne zaman kalktı?
Evlat ana babaya ne zaman yan baktı?
Genelev patronuna kim madalya taktı?

Sorun beyler sorun, her zaman her yerde
Gayri ilaç bulmak güç, bu müzmin derde

Ne çabuk unutuldu hararetli alkışlar
Çaresiz insanlara küçültücü bakışlar
Artık duyulmaz oldu, yüksek haykırışlar

Sorun beyler sorun, belki cevap müşküldür.
Bu ateşi söndürmeyin, elde kalanı küldür.

Her önüne çıkana kuyruk olmak ne demek
Bilmez ki onlar ne alınteri, ne emek
Biz onların gözünde bir vasıta, bir binek

Sorun beyler sorun, siz de bu soruları
Yakından tanıyın artık bu tuzukuruları

Kim kopardı milletin en güçlü bağlarını?
Kim ördü bu millete sefalet ağlarını?
Tabuta da koydular ölmeden sağlarını

Sorun beyler sorun, bunlara cevap gerek
Bir el ne yapar ki; çözüm kenetlenmek

Ah! Nerede üç kıtada at koşturan atalar?
Böyle bir ecdada “dönüm” geldi kıtalar
Şimdi, dumura mı uğradı zehir gibi kafalar?

Sorun beyler sorun, bir defa sormak yetmez
Dilerim ki; böyle geldi, bu devran böyle gitmez.

(2001)