Sorun Beni!
Sorun!
Şu duygularımı boynu bükük kaleme,
Anlatsın anlatabilirse;
Hissedip de yazamadıklarımı,
Yazıp da detaya giremediklerimi,
Hatta yazıp, yırtıp attığım kağıtlara, sorun
Neden yırttıp attığımı,
Ardından biçare döktüğüm göz yaşlarımı, sorun...
Hadi sorun;
Sorun onları dert ortağı sazıma.
Onun tellerinin tınısında hissettiklerimi,
Onunla çağlayıp, neden ağladığımı, sorun...
Benim yapamadığımı yapsınlar
Gelsinler huzura anlatsınlar,
Döksünler bir bir içimi
Neden, niçin kırılıp dağıldığımı...
Ve durmayın sorun, sorun beni; sazıma,
Ruhumu bilen kalemime, kağıtlara dökebildiğim çığlık çığlık avazıma...
Sorun, sorun, sunun...
Kayıt Tarihi : 29.9.2017 16:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Oğul canım neler neler söyler olmuş...
Büyümüş... Derya deniz...
Söylemiş... Umman olmuş...
Ey Güzel Çocuk!
Her zerrene kadar hissedemiyorsan, aşk mıdır o...
Güneş, güneş olduğunu neden unutur, bir mum alevinin karşısında...
Neden, o mumun alevi, güneşten daha parlak ve yakıcıdır, her zaman...
Tek cevap!
Aşk!
Dilerim ki;
Aşk için, aşkla yansın Canlarımız...
Duamdır ki;
Ve yine o aşkla hayat bulsun, aydınlansın Canlarımız...
Ömrün uzun, kalemin kavi...
Yolun da, bahtın da, açık olsun...
Nicelerine inşaAllah...
Kucak dolusu... Koccaman koccaman sevgiler sana...
Sevgi ve saygılarla..
TÜM YORUMLAR (2)