Sorun Şiiri - Leyla Yıldırım

Sarmaşık gül gibi sardığın sanan
Kuru diken gibi batana sorun
Zehiri bal diye kadehle sunan
Sonra harap edip atana sorun

Düz yolumu henğameye çeviren
Evrim evrim ateşlerde eviren
Diktim sanıp çınar gibi deviren
Kuru kovan edip itene sorun

Misalle, emsalle ağzını açan
Doluyu görmeden yağmurdan kaçan
Kendi malı sanıp kıymetin biçen
Pahasın bilmeden satana sorun

Ciğersize köz edersen ciğerin
Sarraf değil ise bilmez değerin
Onda farkı yoktur semer,eğerin
Deveyi hamutla yutana sorun

Hiç düşünmez her an yakar canını
Firsat bulsa her an emer kanını
Unutur hep insanlığın şân’ını
Kendin adam sanıp yitene sorun.