Yaşanmışla yaşanmamışlık ortasında
Pişmanlıklar içerisinde
Umutların bir umutsuzluk denizine döküldüğü
Sen…
Hala orada mısın?
Ama neden?
Artık çok geç olduğunu bile bile yaşamak…
Yaşanmak ve yaşlanmak
Bir çiçek daha doğacak kalbine ve ben yine yok olacağım
Taki o çiçekte senin yüzünü soldurana kadar
O çiçek solunca ben açacağım yine
Neden ki?
Ben hiç solamadım mı yüreğinde
Yoksa her sığındığında eskisi gibi sıcak ve sakin miyim?
Sorun sende mi bende mi
Yoksa “biz”i bir türlü ayıramayanlarda mı….
Ufaklık'tan Sana...
UfaklıkKayıt Tarihi : 21.2.2009 11:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
iki rayı gibiyiz
tren yolunun,
sonu yakın olsada
neyi değiştirir
son istasyonunu....
şiir tadında bir şiir okudum,sağolun :)
salim erben
TÜM YORUMLAR (3)