Sorumluluğun Sınavı Şiiri - Sinan Bayram

Her doğan çocuk,
Evrene sorulan ince bir sorudur—
Cevap kimde saklıdır?
Ve kim, bir canın kaderine
Yön verecek kadar bilgedir?

Ebeveynlik,
Bir kalbin direksiyonuna geçmektir;
İnsanın önce kendi karanlığını
Tanıması gerekir.
Çünkü kendi içindeki fırtına
Dinemeden,
Bir çocuğun göğünü aydınlatamaz kimse.

Bir ehliyet olmalı belki—
Ne kâğıt, ne damga,
Ama insanın kendine verdiği
Derin bir söz:
“Ben kırmayacağım
Bana emanet edileni.”

Sabrın sınandığı yerde başlar yol,
Öfkenin geri çevrildiği yerde
Gerçek ustalık büyür.
Sevgi, kuralsız bir özgürlük değil;
Güvenle örülü bir disiplindir aslında.

Çocuklar,
Bizim tamamlayamadığımız yarınların
Kumdan heykelleridir.
Kırılgan, geçici ve bir o kadar kutsal…
Onlara dokunan her el
Kendi izini bırakır.

Bu yüzden,
Bir ehliyet olmalı kalplerimizde:
Bilgelikten yapılmış,
Sorumluluktan mühürlü—
Ve belki de en önemlisi,
Kendisini yetiştirememiş olanın
Bir başkasını şekillendirmeye
Hakkı olmadığını fısıldayan.

Çünkü her çocuk,
Kendi seçmediği bir dünyanın
En masum yolcusudur;
Ve onları güvenle taşımak,
Bizim en büyük sınavımızdır.

Sinan Bayram