Sorumlu Biziz Şiiri - Oğuz Karabulut

SORUMLU BİZİZ

Gönüllere efkâr, alevi sarar;
Yaşlanan gözlere, sorumlu biziz.
Çağlayan feryatlar, çareyi arar;
Gözlüğü takarsak, sorumlu biziz.

Güneşi görmeyen, gözlerde yaş yok.
Yüzleri gülmeyen, sözlerde aş yok.
Bu nasıl figandır, özlerde baş yok;
Sözlüğü yakarsak, sorumlu biziz.

Hani içtenlikler, nerede fikir?
Birkaç hoşluk verip, katılır zikir.
Dostluğa toprak serip, edilir tekir;
Özlüğü sakarsak, sorumlu biziz.

Geçen gün okuldan, eve giderken;
Metroda ufacık, bir kız ki sessiz;
Ağlıyor içlice, annesi yersiz.
Düzlüğü saparsak, sorumlu biziz.

Gerçekleri görüp, bulmazlar çare;
Ne insanlar gördüm ben, tek derdi yâre;
Varmak bir an önce, duygusu içsiz;
Güzlüğü koparsak, sorumlu biziz.

Genç deyip geçmeyin, vardır olgunu.
Kimisi ki küstah, der ki hep biziz.
Nedir senin demez, sormaz solgun’u
Üzlüğü kırarsak, sorumlu biziz.

Kalemi mekân eder, Oğuz hep yazar;
Alanı geniştir, değmesin nazar!
Ektiği fidanlar, yatsıda azar.;
Közlüğü yıkarsak, sorumlu biziz.

Oğuz KARABULUT
21.52