Sorulur Bir Gün Şiiri - Mevlani Ulusoy

Soylu bir ağaçtır, yurdumun çınarı,
Nasıl olsa bulur, su alacağı pınarı.
Kök salmış kıraç toprağa damarı,
Elbet Anadolu’m coşar bir gün…

Zalimler, mazlumlara pusular kursa,
Kurulan pusular aşılır bir gün…
Gelenler, gidenler yoksullara vursa,
Yoksulların hakkı sorulur bir gün…

Dikenlerin ortasında yetişir güller,
Mecnun’a kucak açmış bekleşir çöller.
Gönülden süzülüp gelir kimi sözler,
Sözlere değer biçilir bir gün…

Ekmek istersen aslanın ağzındadır!
Mutluluk ararsan çekilecek sancıdadır,
Zirveler dikenli yolların sonundadır.
Dikenler sonunda yolunur bir gün…

Can kardeşim, böyle üzme kendini!
Yiğit olan erler kurmaz mı bendini?
Aradıktan sonra bulur insan dengini,
Bulanık sular durulur bir gün…

Ulusoy’um gerçekler eşiğinde tutuştu,
Kötülerle kafa tutup çoktan bozuştu.
Dost bildiği, güzelim canlarla buluştu,
Buluşan canlar çoğalır bir gün…