Şöyle bir silkinip yüce milletim,
Yurtseverler tekrar dirilmelidir.
Ülkemi sömüren böyle illetin,
Hesabı divanda görülmelidir.
Bak gayri yanmıyor ev ocakları,
Geceyi parçala, yık ufukları.
Şehit düşen emekçinin hakları,
Bu bozuk düzenden sorulmalıdır.
Hava ağarmadan, şafak atmadan
Gaflete dalıp da güneş batmadan,
Hırsızlar sessizce kaçıp gitmeden,
Tutup defterleri dürülmelidir.
Yusuf’tan, İnan’dan aldım adresi
Bedene sığmıyor göğüs kafesi.
Baronlar gözümde bir kum tanesi,
Deniz’in yolunda durulmalıdır.
Ne fabrikalarım, ne çiftliklerim
Ne sınırsız servet, ne gemilerim…
Emek şehidiyim, bu mu kaderim?
Sömürü çarkları kırılmalıdır.
Topraklar zapt edip villa yapanlar,
Servetine haksız servet katanlar…
Bebeklerin organını satanlar,
Hayvan ahırına sürülmelidir.
Turanî Baba’yım daha ne deyim?
Laftan anlamaza ben ne söyleyim?
Uyduruk yasanı ver ki deleyim,
Halka âdil yasa verilmelidir.
27.05.2010
Duran ÖzaydınKayıt Tarihi : 28.6.2010 21:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!