Güneş açmış,
Gökyüzü pırıl pırıl,
Bahar geldi diyenlerle
Yolum ayrıldı benim...!
Karanlık çöktü gözlerimin perdesine,
Sağım solum sızlıyor
Kan ağlıyor kanımın her damlası
Ben ağlıyorum kendimi
Gözlerimden düşüyorum
Havayı karanlık görüyorum
Kemanlar taksim geçiyor nefesimle
Ve defalarca ölüyorum her soluk alıp verişte.
Sevmek ne güzel,
Ne güzel kalbin
Aşk güzeldir diyenlere,
Sözüm kalmadı benim...!
Basiretim adak ağaçlarına bağlandı
Sorularımın soru işaretlerini
Zincir yaptım,
Verilen sözlerin dağına tırmanıyorum.
Bu kadar kolay mıydı diyorum
Peki kolay nedir diye soruyorum kendime
Zoru içimde çok büyüttüğümdendir.
Kolay kolaylıktan çıkmış diyorum.
Gökten düşen elmanın
İki yarısını ayrı düşünemem diyenlerle
İşim kalmadı benim...!
Kalbim öteki yarısından ayrılmış,
Kör sokaklarda eşini arıyor,
Mantığım hayretime gülüyor.
Ve içim kendine güvenemiyor artık.
Zaman şarap gibi akıverirken
Çocuğunmuş gibi oluveriyor sevdiğin
Ve ayrılık; vakti gelince
Daha da çok koyar adama derim.
Yalanlar aleminde
Tanımadığım nemli gözlere
Verecek umudum
Kalmadı benim....!
(yine sevgili bir dostumun dostlar, afiyetle...)
28/07/2003
Antalya
Kayıt Tarihi : 5.11.2003 02:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

üşüdüm...
Umut Ülbegi
Hep beraber sormalı, sorgulamalıyız kendimizi bu şiir vesilesiyle.
Teşekkürler Burcu dostunuza. Tebrik ederim şiiri ve dostluğunuzu.
Sevgilerimle,
Esma
Mutlu AYAR
TÜM YORUMLAR (5)