Sorular Kitabından Şiiri - Yorumlar

Ayla, hale demektir. Güneş, Ay ve yıldızların dolayında zaman zaman beliren ışık halkası. Cismin sınırlarını silikleştirir, boyutlarını büyütür, buğulu bir görünüm verir, gerçek dışı bir güzellik katar.

Aşk halesidir düşlerin süsler. Fakat sessiz/dilsiz bir görüntüden ibaret değildir yarattığı güzellik.
'Süsler sözcüklerini taçyapraklarıyla.'

Yanıltıldığımızın, bir yanılsama içinde tutulduğumuzun farkındayız. Görkeminden etkilendik, ancak, ayık kaldık.

Üzerine kitap yazılacak kadar güzel ve güçlü bir şiir bu.

hedef okuyucusu farklı bir şiir..şair , bu duyguları , bu sözcüklerle karşılayabiliyorsa ne yapabilir ki...okuyucu hatırı , şiirin hatırından üstün değildir diye düşünüyorsa ne yapabilir şair..Unutmayalım her şiir okuyucu henüz ortada yokken yazılır...

şairi anlıyorum demek iddialı bir söz..ama hissedebiliyorum. bunu söyleyebilirim.

takdir ve saygılarımla

Güzel....

Aslında kendimi bunca usta şairin arasında şair olarakbile görmem. karalıyoruz bişeyler aklımıza gelince, sonraya bırakırsak bida gelmeye de biliyor, orasıda ayrı konu da. günün şiirini de değerlendirmeyi de kendime görev bulmuyorum ama bazı seckiler için illa bişeyler yaz diye gönlüm beni zorluyor. bugün de yine öyle oldu. yazmakla yazmamak arası. neyse sadede gelelim: ben okuyan herkesin kolayca anlayacağı, sade ve kafiye ahengi olan şiirden anlarım az biraz. bu tür şiirler bize fazla lüks belki de. yani ulvi ziya'nın dediği gibi 'Dam üstünde saksağan' acep akşam olmadan yere düşer mi? Kanadına küçük bir taş gelse belkide ölür mü? Şir dolu günler.

Pablo Neruda gibi başlayıp Bejan Matur'la bitmiş..

Mektup Diye



akşamüstüne doğru düşüyordu sokak

kırgın argın evler sarkıyordu balkonlardan

camlarda birikip duran hüzün lekesi yüzler

biz o aymaz sarhoş atlar kışındaydık

güneşi görmek için bekledik hep, inandık



bir bir gördünüz hepsini: üstümüze düşen çığı

sedef işlemeli ben-zamana çalışan saatleri

okkalı bir tükürüğe değen, çok tanrılı günler

geceler içinden, taşıyıp durduk sözcükleri

dursun diye baş dönmesi, yürek şaşırtan panik



üşüyen ellerimizle, ellerimizle camdaki lekeye

dönüyorduk küskün sözcüklerde çatılı evimize

kirişleri kırılmış, dilimizdeki boz bulanık ağıya

susmak taşına, uyanmamak için dilsiz güne

bile isteye bir çığı gidiyorduk, gördünüz görmediniz.



(Yay ve İpek’ten)

Şükrü SEVER

*******Bahar ve Müjdeleri *******


Bir bahar gününün müjdeli rengi,
Sunuyor insana bu hoş ahengi,
Bir kuru yaprağın varmıdır dengi,
……….Yeşilden sarıya eşsiz bir sanat,
……….Varlığı haykırır nanköre inat.

İnceden inceye yağarken yağmur,
İnsanın mayası, depreşir çamur,
Bu eşsiz sanatı mizanına vur,
……….Bu su olmasaydı helakti insan
……….Eşrefi mahluka yakışmaz isyan.

Serilmiş önüne rengârenk bahar,
Dağlardan denize nehirler çağlar,
Hangi hazineden bahçeler bağlar.
……….Bu güç ve kudretin sahibi kimdir.
……….Sende ona şükret, şükrünü bildir.

Bir bedel isterken her tür ticaret,
Bedelsiz vereni bulmak maharet,
Şükürle birikir her türlü servet,
……….Her canlı her sabah rızkını bekler,
………. Hangi hazineden gelir nimetler.

Vuruyor rahmetin gölgesi yere,
Uyanık gönüller dalıyor seyre,
Bir tespih çekiyor dağ ile dere,
……….Hayatı elinde tutan bir güç var,
……….Geride kalanlar neyine yarar.

Yedi kat semada yıldızlar parlar,
Her varlık diliyle Rabbini anar,
Dünya binasına dikilmiş dağlar,
……….Sende tefekkür et, Rabbine yalvar,
……….Rahmet yağmuruna her canlı ağlar.

Yok iken var etti kudretli bir el,
Bizden istenen ne, bu ömre bedel,
Nefistir insana en büyük engel.
………. Nefis düşmanına dur demek gerek.
……….Zayi olmamalı kulluk ve emek.

Atila Yalçınkaya

Ağacın Diliyle



ellerimizin arasından, o cam ferahlığıyla

geçip giden bulut, zaman anlatısı için

orada kurduk evimizi düşlerkuşağında

sesimizin kısılıp, yüreğimizin sıkıştığı anlarda

taşımadık sırlarımızı dualara, sözcüklere

- yalnız orada, bir an olsun soluklanabilmek

İçin, aldırmadan anıların kıyımına-

çamurla sıvadık harflerimizi ağaç kovuklarına



evim orada

mevsimlerin anlık aldanışlarında





“sizi sevmekte ölüyorum” demişti gün

yoksa gece mi şimdi unuttum adınızı

güzel kitap adlarını ezberliyordum

son günlerde, oyun işte n’olucaksa

- elizabeth smarth adında bir gecenin

merkez istasyonunda oturup ağladım

sokak adları, filmler ve afişler

kop ve şaşkın kedi, aslıyok

çingeneler uçtu



evim orada

çağıran tınısında yaprakların





bir aşktan geriye ne kalır

söylenemeyen sözcükler

görülmeyi bekleyen incelikler

öğrenilemeyen ağrılar kalır

ruhun hafifleyip, harflerin ve sözcüklerin

belleğimizden hızla geçip gittiği

geride tek bir imgeyle bizi baş başa bıraktığı

anlar kalır: ben geldim!



evim orada

unutuşun uçsuz sokağında





gelin ağacın diliyle konuşalım

kanat alıştırmalarıyla kuşların

güneşe yaslanmanın erinciyle

nasıl anlatır dağlar, dal budak

orman içlerinde kaybolan

patikaları, upuzun yürüyüşlerin

nasılsa ulaşamadığı tınıları.



evim orada

avuntusuz adımlarınızda







geceyi soruyorlar nedense

korkuyu ve oyunları, kül yatağını

yüreğimin, tenin gizli bilgisidir diye

yalnızlıklarını soruyorlar. bense

o siyah inciyi, kuytu sularda sakladım

kaybolmasın diye parıltısı

alınlık belledim akşamüstlerine.



evim orada

nedensiz sıkıntısında sözcüklerin.





okul bahçesindeyiz rosa

güzelim! saflığından konuşuyoruz

arkadaşlarla, düşkün sevgi arsızı

bal gibi de pişkiniz üstelik

biliyoruz terecinin hikayesini

nerede teklediğini yelkovanın

ama rosa! güzelim tante rosa

bulutlar geçiyor bahçemizden bizi bağışla.



evim orada

ellerinizin ayasında.





flora seviyormuş onu, mutlu

attila josef macarcanın sevdiği

acı yüklü trenlerin uralı, attila

çamaşırcı annelerin biriciği

kardeşim! nasıl unuturuz seni

geçip duruyorken ıssız peronlardan.



evim orada

balkanların pervazında.







meis’i seyrettik gün boyu

bir ada düşüydü teknelerin

ipek böceği sesli kadını hatırladım

ve çocukluk günlerini tanrının

bir kaş bitiği yazmalı sonra

yüzünüzü unutmamak için.



evim orada

rüzgar dilinde yelkenlilerin



(Yay ve İpek’ten)



Şükrü SEVER

korku! yüreği kül eden korku!
tüm ölümlerin izini sürüyor tende
...
sorular sorular sorular
cevabını sorgulayan sorular
saygılar

MÜSLÜMAN MAHALLESİNDE BU GİTMEZ ARKADAŞ ERİK YERMİSİN DEMİŞ KURUSUMU YEŞİLİMİ VAR İKİSİDE YOK AGZIN SULANSIN DİYE DEDİM DEMİŞ ORTADA ŞİİR FİLAN YOK HÂŞÂ İKİ ALLAH OLSA BİRİ KAR YADIRACAĞIM DER BİRİ YAGMUR YAGDIRACAĞIM DER BU NİZAM İNTİZAM DEVAM ETMEZDİ NE OLUR KENDİNİZİ KANDIRMAYIN ALLAH BİRDİR