Bir gece yarısı sessizliğin koynunda açtım gözlerimi. Her yer karanlık suretler ile dolu. Her şey susmuş sadece onların iç ürperten fısıltıları duyuluyor odamda. O anda aklıma kime soracağımı bilemediğim sorular geliyor. Ne istiyorlar benden? Neden benim yanımda bulunuyorlar devamlı? Bana kötülükmü yapmak istiyorlar, yoksa beni koruyorlar mı? Yada onlar gerçekten yanımdalar mı? Çıldırmış olabilirmiyim? Yoksa duyularım aklımı mı yanıltıyor? Yo hayır çıldırmış olamam, işte hala buradalar sanki aklımı okuyormuş gibi kahkalar atıyorlar. Sabrım taşmaya başladı bu soruların cevabını ne zaman kim verecek? Neden hep yalnızken görünüyorlar, yoksa her zaman yanımdalar mı? “ siz! “ ya sizler, sizler hiçbirşey görmüyormusunuz? Sizlerdemi normalsiniz. Yoksa sizi koyuran melekleriniz yok mu? ....
06.04.2005 / 09:55 / ümit engin
Ümit EnginKayıt Tarihi : 23.5.2005 10:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!