Ana kumru günlerce ayrılmadı yuvadan…
Sabırla beklediği yumurtası düşünce yere,
Bitmek bilmedi kendini suçlayarak çektiği azap.
Özenip de kaybedince sızlar mı vicdan?
Boynu bükük öksüz bir çocuğun bakışlarından;
Süzülürdü kimsesiz kalbinin derinliklerine,
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta