Ana kumru günlerce ayrılmadı yuvadan…
Sabırla beklediği yumurtası düşünce yere,
Bitmek bilmedi kendini suçlayarak çektiği azap.
Özenip de kaybedince sızlar mı vicdan?
Boynu bükük öksüz bir çocuğun bakışlarından;
Süzülürdü kimsesiz kalbinin derinliklerine,
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta