Bir kişiydin sadece;
Bir kalptin öylece...
Bu çok mu önemliydi?
Bire indirgendin işte!
Kelimenin önemi ne?
Sığdınızmı bir bedele?
Aşktın, aşıktım ama
Göçtün bir bedelde.
Bilemezsin, haklısın.
Keşke bilebilirdin;
Çift kişide olsaydı
Arkandan gözetleyen.
Zanlarında kaldın.
Çok mu önemli sandın?
Haklı çıkmak ne kötü.
Duyamadım, yeni mi anladın?
Keşke yutsan bu lafları,
Hazımsızlık yapsaydı.
Böylesi daha acı:
Varlıkta açlıkla kaldın!
Yedin yedin doymadım.
En kötüsü de anlamadın.
Bir ilhama kandın,
Bir yaktı, bir kavurdu.
Sevda mıymış dediğin?
Nerden bilebilirdin?
Tecrübeyle öğrendin:
Ne acıymış bu tecrübe...
Bir kalemin yoldaş,
Bir sayfalar nazınla
Ama sevdinya
İçtensin onlarla.
Belki aşk belki kafes;
Ne bileyim birkaç heves...
Ama çok zoruma gitti.
Olmuyor geriye es!
Sevgi mi kaldı içinde?
Sarılacak mıydın ele?
Şimdi yanlızsın belki
Ama içindeki niye senle?
(18.12.2014)
Mümine AltayKayıt Tarihi : 16.2.2017 02:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!