Nasılsa dönüp dolaşıp, sana geliyor laf. Hayır ‘nasıl olsa’ demedim, dur hiddetlenme hemen, yüzün düşmesin. Nasılsa yani, soru olanından, zor cevaplananından, belki de cevapsızından, tabi canım başka ne olacaktı ki türünden cevapsız bir soru: Nasılsa dönüp dolaşıp, sana geliyor laf?
Yağmur mu yağdı; ıslandım mı, üşüdüm mü, saçım mı bozuldu, süsüm mü bozuldu hop, bir bakıyorum sana çıkmış lafın sözün, en ‘ezcümlesi’!
Güneş mi açtı; gökten yere inciler mi döküldü, yeryüzü yeşile mi büründü, bahar mı geldi memlekete, ‘karanfil kokuyor cigaram’ mı dedi Ahmet Arif ki hasretinden prangalar eskiyorum da söz sana çıkıyor!
Nasılsa sana çıkıyor, laf, dönüp dolaşıp.
Soru işaretsiz soru cümlesi değil bu; bu, o değil! Soru cümlesi ulan işte, soru cümlesindeki sorunun bizatihi kendisi, nasılsa! Cevabı yok. İzahı da yok zaten.
Sabah mı oldu; uykusuz gözlerle sabaha kadar beklenen o lanet, o kahır, o kahrolası, o Allah belası kör Cehennem geceler son bulup, sabaha mı kavuştu gündüzün şerrinden evla olmayan gecenin hayrı, ‘Varsın akşam yine el sallayım, varsın olsun da isterse kolum kopsun ulan napayım?’ diyerek sana çıkıyor yine laf, nasılsa?
Öğle mi oldu; a yemek paydosu mu, okundu mu öğle ezanı, önce sala mı okundu bugün, a Cuma mı bugün, Hayırlı Cumalar mesajları da nasıl azaldı gelmiyor artık eskisi kadar, eskisi kadar, eskisi gibi… Eskisi gibi olmayan, olamayan şeyler var, insan işte; eskisi gibi olamayan başka hiçbir şey olmasa bizzat insanın kendisi var! Keşke görebilsem seni eskisi kadar, eskisi gibi, yok, bitti, bize ayrılan sürenin uzatmalarının da sonuna geldik ve zaman durdu diyorum dilime düşüyor adın, son cümlede! Dönüp dolaşıp, sana geliyor laf, nasılsa?
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta