Kaç kahraman vardı bu öyküde,
kaçı mahpustu geceler boyu
sürüncemeli aşklara.
Kaç köy, kaç kasaba,…
ve kim bilir,
kaç üzüntü beslendi üstünde.
Kaç fidan büyüdü topraklarında,
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
anlık çizgilerle yaşarız hayatı, tuale atılan her fırça darbesi resmin akışını ya derinleştirir ya da sığlaştırır. geri çekip kendini baktığında, soluklandığın andır.ya beğenirsin ya beğenmez...beğenmişsen, yeni canlı renkler eklersin, bazen siyah bile yakışır.yok beğenmemişsen fırçanı hep sakınarak vurursun hayata.mutlu son niye arayasın ki,son olacaksa...ağlaya güle bitirmelisin tabloyu...güzeldi şiiriniz.tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta