Soru İşareti Şiiri - Volkan Coşgun

Bir soru işareti… - ama yarım,tıpkı benim gibi…
İnanır mısın dün bunun için neler neler yazmıştım.
Ama hepsi silinmiş,kesin bir şey olmuştur…
Hayatın yarım kalan yönleri de bizim bir şeyliğimizden kaynaklanmıyor mu sanki…
Hep bir taraflar boş diyoruz.
Hep 'yok' diyoruz.
Aslında biraz ayıp etmiyor muyuz…
Şimdi ben ayıp ediyorum değil mi bunları size hatırlatmakla…
Korkuyorsunuz çünkü…
Yüz yüze kalmak istemiyorsunuz…
Aman, neden bunları yazıyorum ki; zaten bunları siz biliyorsunuz.
Hepinizin bilinç altı kim bilir nelerle gizli…
Kim bilir kimi nerede,kimi kiminle,neyi neyle birleştirip,ayırtıyorsunuz utanmadan…
Pardon,siz meleksiniz değil mi…
Yerinizde cennetlik…
Eminim orasıdır.
Benim orada olmayacağım kesin.
Yine de Tanrı’nın gücüne gitmesin(bu da ne banal bi söz…) .
Siz oradasınızdır,hadi sevinin…
Durmayın…
Doya doya sevinin.
Tatminkar egocu parçaları sizler…
Hatta bu söylenenler için yadırgarsınız beni…
Eğer yaparsanız,siz de o kastettiğimdensiniz zaten…
Ayıp diyenler bilinçaltında haz dağlarını aşar, garipseyenler akşamki rüyasında orgazm vtr’sine dalıp çıkarlar sessizce…
İçlerinde en seksapelleri vardır ki onlar birer haz melankonileri yaratıp, ertesi gün hiçbir şey yapmamış gibi tinsel nutukları atmayı sürdürmeye devam ederler…
Biz de koyun gibi dinler dururuz onları…
Hem de hiç usanmadan…
Tamam bu kadarı ağır kaçtı galiba…
Hadi biraz kendimize gelelim…
O zaman kaldığınız yerden devam…
Alın işte, sizin alıştığınız soru işaretinin devamı.
(hiç bir zaman bu soru işareti yanıtlan(a) madı.)