günahsız çocuklar gibi bulutlara uçmak istiyorum
dalgalı dalgalı denizlerin köpüklerinde sallanmak
melekler beşiğinde ve sessizliğin o gür sesiyle
kendime acırcasına yokları silmek yeniden
avuçlar dolusu umut sağanağı için
kutlu annelerin ısıtan öpücükleri yeter
yeter ki ölmeyi bilsin insan, sevgi uğruna
..
batımına doğan aynı güneşin çocuklarıyız
alaca dipsizliğin karanlık eşsizliği
garip hafakanlar var ufukta
ıssız koridorlarda işlenen yalandan cinayet
kuşaklar ötesinde yakamozlar delicesine ağlamaklı
sallanan sandalyenin ayaklı binicisi
ben ve ölüm, ölüm ve ben, iki ayrı beden
satırlar iner benliğime ve soruyorum neden
hiç kurulmamış bir saatin ortasındayız? ..
(Yedi İklim 92/29; Yeni Yazı 2/19)
Serkan DoğanKayıt Tarihi : 25.9.2003 17:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
hiç kurulmamış bir saatin ortasındayız? bence işleyen bir saatin belki saniyesinde insanlık ömrü müddetince yaşamaktayız,yalnız saniye ne yelkovanın nede akrebin hangi zaman üzerinde durduğundan habersiz belki bu yüzden durduğunu düşünmekteyiz(bence)
saygılarımla
TÜM YORUMLAR (1)