SORU
Bir çocuk:
Dört-beş yaşlarında daha..
Oturmuş buz gibi bir betona,
Abe, bir yardım..
Abe, bir yardım, diyor.
Ve bir büyük:
Kırkbeş-elli yaşlarında..
O da oturmuş puf koltuklara.
Ben valiyim,
Ben kaymakamım diyor.
Pekiiii!
Sorarım o zaman:
Hangi bir güçtür bu?
O çocuğu, o yaşında
Per,i-perişan..
O yöneticiyi de, yönetemeyen..
Aciz bir idâreci ediyor.
Kayıt Tarihi : 26.3.2010 01:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!